Saturday 9 April 2011

ഒടുവില്‍........
ഒഴുക്കിലെ ചുഴിച്ചുരുളിലേയ്ക്ക്‌
ആണ്ടാണ്ടു പോയത്
ഒരു ക്ഷണക്കത്ത്;
അകലെനിന്നും ജീവിതത്തിന്‍റെ
മേല്‍പാലത്തിലേയ്കുള്ള
ഒരു ക്ഷണക്കത്ത്.........

മുറിവുണങ്ങാനിട്ട തീരങ്ങളില്‍
ജാതിമരങ്ങള്‍ പൂത്തത്
ക്രിസ്തുവിനും മുന്‍പാണ്......
എന്നിട്ടും ഇന്നും
മുറിവുകളില്‍ പച്ച മണക്കുന്നു.........

സ്വപ്നങ്ങളെ തള്ളിയിട്ട
കയങ്ങളില്‍നിന്നും
രോദനം..........

മഷിക്കുപ്പി ചോര്‍ന്നൊലിച്ചു
പെരങ്ങിപ്പോയത്
നീയോ......??? ഞാനോ.....???...!!!

ജീവിതത്തിനു ചുറ്റും
വേലികള്‍ മുളയ്ക്കുന്നു...
ഒടുവില്‍
എത്ര ഉത്തരം മുട്ടിയിട്ടും
വേലിയ്കുള്ളില്‍ ലജ്ജയില്ലാതെ
ഓരോ നിമിഷങ്ങളിലും
ആത്മഹത്യ ചെയ്യപ്പെടുന്നു........ ജാലകം

2 comments:

  1. ബ്ലോഗില്‍ പ്രണയം നിരഞ്ഞിരിക്കുകയാണല്ലോ ..?!!

    ആശംസകള്‍

    ReplyDelete
  2. എത്ര ഉത്തരം മുട്ടിയിട്ടും
    വേലിയ്കുള്ളില്‍ ലജ്ജയില്ലാതെ
    ഓരോ നിമിഷങ്ങളിലും
    ആത്മഹത്യ ചെയ്യപ്പെടുന്നു.

    വളരെ നല്ല വരികള്‍ രേഷ്മ..,
    എഴുത്തില്‍ ആശംസകള്‍.

    ReplyDelete